Πάμε ξανά σε μέρος γνώριμο να πιάσουμε ουρανό.
Σε θυμάμαι πάντα σαν όνειρο φανταχτερό.
Μες στο σκοτάδι χαμόγελο φωτεινό, μάτια λαμπερά,
που όταν τα αντικρίζω με πλημμυρίζουν χαρά.
Περηφάνια, ελπίδα, ζωντάνια, ΕΣΥ
πάντα να μου πεις τις ιστορίες σου δίχως γιατί.
Όσο και αν έλειψα, εσύ εκεί.
Χαμογελάς και όλα τα ξεχνάς
σαν ένα παιδί…
